1903: Nace Marguerite Yourcenar.

O 8 de xuño de 1903 nacía en  Bruxelas a escritora Marguerite Yourcenar. Francesa , de orixe belga, viviu desde 1950 ata a súa morte en 1987 en EE.UU. Ademais de ser unha das máis grandes figuras das letras francesas do século XX tamén será lembrada por ser a primeira muller en  ser elexida membro da Academia francesa.  A súa obra profunda, comprometida, reflexiva e moi persoal céntrase en temas como a homosexualidade,a androxinia, o poder, a procura da verdade universal, a loita entre a racionalidade e a irracionalidade, etc. Entre as súas obras destacan títulos como Memorias de Adriano, Opus Nigrum, O laberinto do mundo...

Podemos ler algún dos seus textos no seguinte enlace: http://www.amediavoz.com/yourcenar.htm

1843: Morre Hölderlin.

O 7 de xuño  de 1843 morría en Tubina , Württemberg o escritor alemán Johann Christian Friedrich Hölderlin. Clasificado como prerromántico, a súa obra sitúase entre a tolemia e a razón, os dous mundos nos que o poeta pasou a súa vida. Dos seus poemas destacan : Himno á humanidade, Himno ao amor, Ao deus sol, Ganimedes, etc. Tamén é autor dunha novela epistolar, Hiperión e dunha traxedia , A morte de Empédocles  e de diversos ensaios.

Despois de perder a razón con pouco máis de 30 anos, viviu aillado nunha torre e asinaba o que escribía co pseudónimo de Scardarelli.

Tivo que esperar a morrer e que pasaran os anos para que se recoñecera o seu talento.

No seguinte enlace podemos ler algúns dos seus poemas traducidos ao español: http://www.amediavoz.com/holderlin.htm

Álvaro Cunqueiro traduceu ao galego algunha das súas poesías:

O poeta diríxise ás parcas

Concedédeme  outro verán tan soio,

poderosos seres,e outro outono para un canto maduro,

e cheo esteña o corazón do doce xogo, e propicio,

e deica a min a morte veña entón.

A alma, á que en vida o bon dereito

lle foi negado, tampouco repousará acolá no Orco.

Pro si acado o meu poema, que pra min é santo,

benvido me serás, tranquío mundo das tebras.

Aínda que a miña canción non me acompañe

na baixada, contento estarei, que unha vez

vivín como viven os deuses, e ren máis preciso.

1925: Licénciase a primeira veterinaria en España.

O 6 de xuño de 1925 María Cerrato Rodríguez remataba os seus estudos de veterinaria, convertíase así na primeira muller en acadar a licenciatura de Veterinaria no estado español. Como ocurría con outras titulacións, María tivo que pedir  un permiso especial ao Ministerio de Instrucción Pública porque a carreira estaba prohibida ás mulleres.

María tamén fixo , con nota, as carreiras de Maxisterio,Música e Farmacia. Adicouse profesionalmente á docencia en Calamonte (Badajoz).

1898: Nace García Lorca.

O 5 de xuño de 1898 nacía Federico García Lorca, un dos máis grandes escritores da lingua española. A súa figura aparece sempre vencellada á Generación del 27. 

Como poeta destaca por amosar o mellor da tradición popular e o máis fermoso da culta. Son seus títulos como Romancero gitano, chea de simbolismo, de tradición,de pasión e de forza;  Poeta en Nueva York ou os seus incribles Seis poemas galegos. Como dramaturgo demostrou ser un xenio. Na súa corta vida deulle tempo a fundar unha compañía teatral ( La Barraca), a imaxinar escenografías, músicas, vestiarios...e a crear algunhas das máis grandes traxedias do teatro español: Yerma, Bodas de Sangre ou La casa de Bernarda Alba entre outras. O seu teatro ten tanta forza que as súas heroínas remataron convertidas en mitos, en símbolos para  a eternidade.

Lorca foi un xenio que morreu  víctima das súas ideas e da intransixencia do fascismo.

Hoxe cumpriría 115 anos!!!
Lembrámolo na voz de Enrique Morente:

1903: Nace Alexandre Bóveda.

O 4 de xuño  de 1903 nacía en Ourense  Alexandre Bóveda Iglesias, un dos mártires do nacionalismo galego.

No ano 1932 foi elixido membro da Comisión encargada de redactar o Estatuto de Galiza. No ano 1933 entrou a formar parte do Comité de Autonomía. En 1936 participa na campaña electoral como candidato da Fronte Popular por Ourense. O 20 de xullo dese mesmo ano foi detido , din os documentos oficiais por traizón. As súas ideas nacionalistas costáronlle a vida a noite do 17 de agosto de 1936 na Caeira (Poio), deixaba catro fillos e unha muller embarazada dunha neniña. O día do seu asasinato converteuse para Galiza no Día da Galiza Mártir.

A noite do 17 antes de que lle pegaran un tiro , tivo tempo de escribir tres cartas . Aquí reproducimos a do Alexandre pai e esposo, dirixida a Amalia Álvarez, súa dona, á que el chamaba "Choliñas".

«Choliñas, Miña Peque, Vidiña:

Quixera escribirche moito. Mais xa sabes canto puidera decirche.

Perdoame todo, que os peques me lembren sempre; que cumplas todolos meus encargos.

Eu, almiña, estarei sempre con vós como che prometín.

Faltan uns minutos e teño valor, por vós, pola Terra, por todos. Vou tranquío.

Adeus, Vidiña: Vive para os peques e os vellos, abrázaos, confórtaos. Sé Ti, miña Pequeniña ademirable, a máis valente de todos. Alá sentirei ledicia e satisfacción de Ti e de todos.

Lembrareivos sempre, velarei sempre por vós.

Adeus. Contigo, cos peques, cos vellos todos, estará sempre na lembranza, na máis grande, máis fonda, máis infinda das apertas, o voso,

Xandro.

P.S / Recei contigo».

1876: Nace Ramón Cabanillas.

O 3 de xuño de 1876 nacía en Fefiñáns (Cambados) o poeta Ramón Cabanillas Enríquez. Un dos poetas do seu tempo máis comprometidos coa loita agrarista e co proxecto das Irmandades da Fala. Asiduo colaborador de A Nosa Terra. Proclamado por moitos como Poeta da Raza, pretendía coa súa obra educar ao pobo e achegalo á causa nacionalista.

Entre a súa produción destacan títulos como Da terra asoballada, as obras dramáticas A man da Santiña ou O Mariscal, os poemarios Na noite estrelada e A rosa de cen follas ou  outros como Antífona da Cantiga, Da miña zanfona, Versos de alleas terras e tempos idos e Samos.

1963: Queda abolida a escravitude en Arabia Saudí.

O 2 de xuño de 1963 o príncipe rexente ,Faysal Ibn Abd Al-Aziz, de Arabia Saudita emitía un decreto polo que quedaba abolida a escravitude no seu país. Con esta nova lei ordeaba aos seus súbditos que deixaran de facer traballar aos outros no seu proveito sen pagarlles un xornal. 

Faisal pasou á historia polas súas ideas  reformistas e modernizadoras e tamén pola súa ansia panislamista, anticomunista e antisionista.  Reinou en Arabia Saudita entre 1964 e 1975, cando foi asasinado por seu sobriño , Fasal bin Musa'id. Sucedeuno no trono seu irmán, Jalid bin Abdelaziz.