Tal día coma hoxe, morría en Villanueva de los Infantes Francisco de Quevedo y Villegas. Foi un poeta moi versátil, cultivou tódolos xéneros e dominou tódolos metros. Estribiu tanto poemas festivos, como satíricos, amorosos, de carácter moral, ou de sabor popular. Pero tamén foi un gran prosista, escribiu obras didácticas, morales, religiosas, políticas, satíricas e burlescas. Entre os seus títulos maís destacados citamos: Los sueños, Grandes anales de quince días, El Buscón,Tratado de la providencia divina, en prosa; as súas poesías recolléronse postumamente en varias antoloxías: El parnaso español e Las tres musas últimas castellanas.
Era un xenio da palabra pero era un antisemita encarnizado e un misóxino incorrexible, aínda así é un dos xenios das letras españolas.
Aquí che queda un enlace para ver os seus poemas: http://www.usc.es/~quevd/
Aquí vai un dos poemas de amor máis fermosos de tódolos tempos:
Sem comentários:
Enviar um comentário